Od czasu Olimpiady w 1992 roku, słynna jest na całym świecie. Barcelona to miasto sportu, Antoniego Gaudiego i mody. Nazywana jest „drugą stolicą Hiszpanii” i rzeczywiście jest stolicą, tyle że autonomicznego regionu Hiszpanii, Katalonii. Leżące u wybrzeży Morza Śródziemnego, położone na wzgórzach, miasto można spróbować zwiedzić w jeden dzień. Żeby jednak je poznać, trzeba przeznaczyć na nie minimum tydzień.
Dla tych, którzy nie mają tyle czasu, po mieście jeździ, charakterystyczny dla wielkich stolic Europy, turystyczny autobus. Bus Turistic, bo taką nazwę ma linia, jest piętrowy, można więc usiąść sobie wygodnie na „dachu” autobusu i podziwiać miasto, rozkoszując się powiewami wiatru.
Razem z turystami jeździ przewodnik, który opowiada o mijanych obiektach.
Przy najciekawszych, autobus się zatrzymuje, można wówczas z niego wysiąść, pozwiedzać, a potem spokojnie przyjść na przystanek. Inny Bus Turistic na pewno lada chwila przyjedzie i powiezie nas dalej ku atrakcjom miasta. A tych Barcelonie nie brakuje. W mieście nie trudno natknąć się na zaprojektowane przez najsłynniejszego architekta Katalonii, budynki. Bajkowe fasady i faliste okiennice Gaudiego sąsiadują tutaj z nowoczesnymi budynkami XXI wieku i… nic nie kłuje w oczy. Miłośnicy architekta nie mogą odpuścić wizyty w niesamowitym kościele La Sagrada Familia (Świętej Rodziny). Budowę rozpoczęto w 1882 roku i… nadal nie ukończono. Kościół to z jednej strony wielki plac budowy, z drugiej – niesamowite zdobienia i szczegółowe wykończenia, którym warto się przyjrzeć z bliska.
Urzekają precyzją wykonania. Można kręconymi schodami wybrać się na szczyt jednej z strzelistych wież i popatrzeć na panoramę miasta. Można też pojechać tam windą. W kościele znajduje się także muzeum. Prócz Gaudiego, Barcelona słynie z innych artystów. W mieście znajdują się muzea: poświęcone Pablowi Picasso ze zbiorami z okresu błękitnego i różowego (Museu Picasso) oraz z dziełami Joana Miró (Fundació Joan Miró). Niesamowite wrażenie robi Muzeum Narodowe w Barcelonie. Warto się tam wybrać, nawet gdy jest zamknięte. Uzasadniają to przepiękny dziedziniec i olbrzymie schody, po pokonaniu których rozpościera się widok na miasto. Kto nie chce patrzeć na panoramę, ale woli być w centrum wydarzeń, powinien wybrać się do Dzielnicy Gotyckiej w sercu starówki.
Zastanie urocze, średniowieczne, wąskie uliczki z małymi sklepikami i narożnymi knajpkami. Kibice sportowi na pewno nie mogą przegapić stadionu FC Barcelony i Wioski Olimpijskiej. Godny spojrzenia jest także pomnik Krzysztofa Kolumba za którym rozpościera się port. Idąc w drugą stronę od pomnika znajdziemy się na Ramblas. Promenada jest pełna turystów, a pod platanami co krok znajdziemy ulicznego malarza, żywe posągi, kwiaciarzy lub handlarzy. Barcelona to z jednej strony te turystyczne atrakcje, a drugiej zaś – wielkie centrum gospodarcze. Zaletą turystycznego autobusu jest to, że zawiezie nas wszędzie – niezależnie od tego, która Barcelona bardziej nam odpowiada. Wadą, o ile można mieć o to pretensje do autobusu – jest to, że w jeden dzień po prostu nie da się zobaczyć Barcelony w całej okazałości. Chyba, że z autobusu w ogóle nie będziemy wysiadać, a tylko zmieniać linie (są aż trzy – zielona, niebieska i czerwona – każda ma inną trasę).
am
